Човекот кој повеќето го паметат по неговата атракција и легендарното забивање од линијата за слободни фрлања, претставува еден од оние кој дисциплината и професионалноста го доведе до најголемите височини. Приказната за Брент Бери.
Роден на 31 Декември 1971, во Хемпстенд (Њу Јорк), за своите најблиски Брент претставуваше “најубавиот новогодишен подарок”. Бери е еден од петте синови на големиот поентер Рик Бери, кој важеше за убиствен стрелец за време на својата играчка кариера во NBA (и АBA) лигата.
Уште во средношколските денови неговиот атипичен атлетицизам беше на виделина. Најпрво во елитно средно училиште Де Ла Соул во Калифорнија, а и потоа во четирите години на факултетот Орегон. Немаше никакви дилеми дека се работи за атипичен примерок на млад, талентиран и исклучително интелигентен играч.
На драфтот 1995 година, пристигнува во Лос Анџелес Клиперс како 15 пик (заедно со Родни Роџерс) во размена каде во спротивна насока го испрати тогашниот висок втор избор, Антонио МекДајс.
Лос Анџелес Клиперс (1995-1998)
Уште во својата дебитантска сезона, “боунс” како што популарно го нарекуваа, предизвика огромна прашина. На средината на сезоната (’95-’96), на “Аll Star” викендот во Сан Антонио, приреди вистинско шоу. Најпрво ги воодушеви навивачите на натпреварот помеѓу дебитантите со својата визија на теренот. Перфектните асистенции и молневито брзите контранапади беа само најава за она што следуваше. Брент Бери таа ноќ го освои натпреварот во забивање, станувајќи првиот белец на кого тоа му пошло од рака. Остана запаметен по забивањето од линијата за слободни фрлања, исто како и својот идол, Мајкл Џордан кој тоа го стори 8 години пред него. Во комисијата која го оценуваше натпреварот, беше и првиот забивачки шампион, “докторот” Џулиус Ирвинг, (кој го “измисли” овој потег) и беше воодушевен од изведбата на ова младо момче.
На тимско поле, неговиот тим (конечно) почна да се одлепува од дното. “Клиперси” се пласираа во плеј-офот во 1997 година само втор пат во 10 годишен период, а напредокот во играта на Бери беше очигледен. Во трите години поминати во Лос Анџелес, тој покажуваше одлична визија и се попрецизен шут за три поени. На 20 Февруари 1998, беше разменет за играчот со најголем напредок претходното првенство (Ајзак Остин) и се пресели во Мајами.
Мајми Хит и Чикаго Булс (1998 и 1999 година)
По преселбата на сончевата Флорида, Бери не ја доби минутажата која ја очекуваше (и заслужуваше). Тоа го натера по само 17 одиграни натпревари во дресот на “жешките”, да се пресели во “ветровитиот град”. На 25 Јануари 1999 година, како слободен играч, ја менува средината. Брент Бери стана првото и единствено засилување во тимот на Чикаго Булс, по заминувањето на Мајкл Џордан, Скоти Пипен, Денис Родман и шампионската чета.
Во скратена сезона поради тогашниот “лок аут”, Чикаго страда и го губи приматот на шампионски град. На 12 Август 1999 година, Бери (по четврти пат во рок од година и половина) е принуден да облече нова тимска униформа. Во размена за ветеранот Херси Хоукинс и младиот бек Џејмс Котон, се сели во Сиетл.
Сиетл Суперсоникс (1999-2004)
Започнувајќи ја својата нова приказна како играч од клупата, Брент Бери имаше шанса да црпи искуство од големиот Гери Пејтон. Набрзо влегува во стартната петорка и на виделина доаѓа зрелоста во неговата игра. По доаѓањето на Реј Ален, “соникси” стануваат исклучително незгоден противник за секого во лигата. Преку напредокот на нивното младо и талентирано крило, Рашард Луис, како и одличната тимска хемија помеѓу бековскиот поентерски тандем (Бери – Ален) Сиетл секојдневно напредува. Сите тројца во иднина ќе станат шампиони.
“Соничните” претставуваа еден од првите колективи кој ја ширеше одбранта на противничките тимови поради своите прецизни шутери за три поени. Токму овој стил на игра беше клучен за огромниот шампионски успех на Голден Стејт Вориорс, декада подоцна. Нешто што во денешната кошарка претставува пракса, тогаш беше раритет, а Сиетл играше во многу сличен “шутерско – напаѓачки” стил како и идниот трикратен шампион од Калифорнија. И покрај редовниот пласман во доигрувањето, секогаш постоеше нешто што недостига за да се достигнат шампионските височини. Токму гладот за успех го носи Бери во главниот конкурент за титулата.
Сан Антонио Спарс (2004-2008)
Едно сосема ново и најуспешно поглавје во неговата кариера. Вртоглаво атрактивните потези беа заменети со солидна одбрана, константно прецизен шут од дистанца, како и за три поени. Во оваа зрела фаза во неговата кариера (како искусен ветеран) и ги извршуваше своите задачи на највисоко ниво. Бери беше вистински пример за помладите соиграчи и еден од најомилените кај навивачите од Тексас.
Токму дисциплината која ја поседуваше, му го донесе толку посакуваниот успех. Во два наврати. Стана NBA шампион. Најпрво во 2005 година, “мамузите” го совладаа актуелниот шампион, Детроит Пистонс, а потоа во 2007 година ја зграбија титулата против Кливленд Кавалирс.
Со освојувањето на шампионскиот прстен, Бери стана еден од ретките тандеми татко-син, кој успеале да стигнат до ова достигнување. Тоа го имаат направено Мет Гукас (постариот) со својот син, пред него, како и Бил и Лук Волтон заедно со Мајкл и Клеј Томсон, по него.
Како единствена дамка на престојот во Сан Антонио, ќе остане случај кој не е поврзан со кошаркарскиот терен. Во 2010 година, Брент Бери побара развод од неговата сопруга Ерин Бери. Како главна причина за разводот, медиумите пренесуваа дека е неговиот некогашен соиграч (и добар пријател) Тони Паркер, кој наводно имал афера со неговата сопруга. Бери никогаш не ги коментираше овие наводи и тврдења.
Хјустон Рокетс (2008-2009)
На 10 Јули 2008 година, Бери се сели во Хјустон со што стана третиот член на неговото семејство кој го облака дресот на “ракетите”. Пред него во тимот настапуваа неговиот татко (Рик) и неговиот постар брат (Џон). На 37 годишна возраст, одигра 57 натпревари и се повлече од активно играње на истото место каде точка ставија и неговите најблиски. Даде интересна изјава дека “сите Бериевци го положија оружјето во Хјустон”.
РЕЗИМЕ
Беше најголемата бела надеж на Америка. Стана првиот бел најдобар забивач. Во неговиот дом, денес трофејот претставува специјално изработен сувенир во кој собира слатки. Четири години по неговата сјајна претстава на најголемата сцена, во лигата се појави Џејсон Вилијамс “белото чоколадо”, кој исто како и Бери од еден од најатрактивните млади играчи ќе прерасне во иден шампион со долга и богата NBA кариера. Денес се големи пријатели и соработници.
По завршувањето на играчката кариера, започна редовно да се појавува на ТВ како аналитичар во престижната “ТNT”. Во 2018 година се врати во Сан Антонио, овојпат како потпретседател за кошаркарски операции и еден од главните фигури за развој на младите таленти во тимот. Во моментов е извршен директор во клубот.
Остана запаметен како сестран играч кој се адаптира во секоја средина каде што се појави. Солиден стрелец и асистент. Неговата висина, брзина и чувство за игра му дозволуваа да игра на повеќе позиции. Двократен шампион и успешен деловен човек. Уживајте во најатрактивните потези на (некогашната) најголема бела кошаркарска надеж.
NBA FAN
Димитар Младеновски
