Фактот дека кинеската војска учествувала во најголемите руски воени вежби уште од Студената војна, многу западни медиуми го проследиле со наводите дека станува збор за формирање на голем сојуз. Доколку двете сили навистина сакаат да се обединат, може ли Америка да направи нешто за да ги спречи?
Станува збор за бавни и суптилни настани: вистинската кинеско-руска “оска” уште е далеку од вистината. Без разлика на тоа, Западот би требало добро да обрати внимание како двете земји ги продлабочуваат своите односи.
Претстава за јавноста
Русија и Кина зборуваат многу за своето долготрајно пријателство и соработката во областа на одбраната, но постојат децении недоверба меѓу нив, пишува “Atlantic”. По сериозните гранични судири долж реката Амур во 1968. година, кинеската страна на границата била толку интензивно бомбардирана, што изгледала како површината на Месечината. Соседите не го решиле територијалниот спор се до 2008. година.
Сега, речиси 50 години подоцна, Кси и Путин покажуваат пријателство со доделување на ордени еден на друг и со присуство на воени паради и организирање на самити.
Меѓутоа, и покрај сето тоа, постојат малку знаци за тоа дека се работи за интензивна соработка како таа што ја имаат САД и нејзините сојузници во Европа или Јапонија на пример.
Русија секако продава голема количина на оружје на Кина, но тоа го прави најмногу поради своја добивка.
Двете земји ја модернизираат својата војска и спроведуваат и заеднички воени вежби, но засега нема показатели за формирање на пакт како Северноатлантската Алијанса, која би ги обврзала Русија и Кина да се бранат меѓусебно во случај на евентуален напад.
Економските односи го следат истиот образец: долготрајна недоверба, многу повеќе помпа отколку реалното прикажување на нивното моментално партнерство.
Кинеските бизнисмени велат дека не сакат да инвестираат во Русија бидејќи во таа земја е поризично и “понепредвидливо отколку во Конго”.
И покрај одредените заеднички економски интереси, многу Руси не го сакаат многу кинескиот пазар. Недовербата е двострана. Историјата на граничните судири и оскудните деловни договори направиле економските односи меѓу двете сили да бидат климави. Иако владите на двете земји понекогаш ги презираат САД, често се разликуваат по главните геополитички прашања. Иницијативата на Кси, Појас и пат, и неговата милитаризација на трговските рути, го намалила влијанието на Русија во Централна Азија.
На Кина не и се допаѓа руската анексија на Крим, ниту нејзината воена помош за Индија и Виетнам, како ни поддршката за талибаните.
Сојузот сепак е многу можен
Засега не постои кинеско-руски блок поради кој Западот би се загрижил. Но, тоа не значи дека тој дека тој не би можел да се оформи.
Тврдокорниот став на администрацијата на Трамп кон надворешната трговија и начинот на кој некои американски политичари и медиуми како да ја третираат Кина како нов непријател, е опасно блиску да ја доведе Кина во таква ситуација.
Кина и Русија одлучно ќе се поддржат меѓусебно ако бидат ставени во аголот.
Кина е многу важна за долгорочниот просперитет на САД. Студената војна со Кина не е во интерес на ниедна страна и само ќе ги пренасочи американските ресурси од поважните приоритети.
Ако САД сака да избегне да го турне Кси во рацете на Путин, тоа не мора да значи дека мора да капитулира и да ги послуша сите кинески барања.
САД би требало да знаат какви се нејзините ставови и да се придржуваат до нив. Но, истовремено САД би требало да и подадат рака на Кина и со неа да соработуваат додека е тоа можно. Тоа би покажало дека САД имаат желба да ја надминат оваа и идните кризи.
