Кога во април 2003. година американските војници прв пат влегле во Багдад, крадците на големо ги празнеле трезорите на Централната банка на Ирак, зградата налик тврдина во која се чувале поголем дел од државните пари, вклучувајќи ги и резервите од странски валути.
Американските војници внатре затекнале разнесени шипки и оган, но крадците не можеле да ја пробијат вратата на централниот трезор.
Меѓутоа, кога влегле во трезорот сфатиле некој веќе од банката изнел околу милијарда долари – што е најголем грабеж на банка во историјата.
Имено, во околу четири часот наутро ноќта меѓу 17. и 18. март 2003. година, ден пред дожд од американски проектили да го поклопат Ирак, три камиони пришле до влезот во банката. Со часови траело префрлањето на металните кутии во камиони додека не биле полни – во нив имало 900 милиони долари и 100 милиони евра.
За овој грабеж не биле потребни ни оружје ни експлозив, само со рака пишана белешка предадена до гувернерот на банката, во која се наведувало дека мора да бидат преземени вонредни мерки за државните пари да не паднат во странските раце на странските окупатори.
Таа порака ја носел Кусај Хусеин, шефот на ирачките безбедносни сили, а на неа стоел потпис од неговиот татко Садам Хусеин. Тоа било доволно – Садам владеел со челична рака и никој не му се спротивставувал.
“Кога добивате наредба од Садам Хусеин, не се расправате”, рекол еден неименуван службеник за “New York Times”.
Меѓутоа, и покрај трудот на Садам Хусеин, ирачките пари на крајот завршиле во странски раце.
Кога Американците дознале дека четвртина од готовинските државни резерви исчезнале од Централната банка, помислиле дека со тие пари ќе се финансира герилската војна против американските сили. Се надевале дека нашле дел од парите кога 650 милиони долари испаднале зад лажниот ѕид на Удај Хусеин, вториот син на Садам, но се воспоставило дека станува збор за заштедата на Удај.
И како милијарда долари испариле во багдадскиот воздух? Всушност и не испариле. И пред да утврдат дека исчезнала милијарда од Централната банка, американските војници во една од палатите на Садам пронашле стотина алуминиумски сандаци со околу четири милиони долари во банкноти од 100 долари, пишува Џејмс Рајсен во книгата “Да си плати секаква цена”. Парите скришно биле пратени во Кувајт, каде американски воени службеници ги пребројувале.
Кога Џон Тејлор, заменик американски министер за финансии, слушнал за тоа, барал парите да се вратат каде што припаѓаат – во Централната банка на Ирак. Меѓутоа, Белата куќа и Пентагон, на чие чело тогаш биле Џорџ Буш и Доналд Рамсфелд, одлучиле да ги задржат парите и да ги поделат на своите војници на теренот.
“Парите брзо исчезнувале во ранците и ормарите на американските војници и службеници. Некои ги праќале дома, кај сопругите и девојките. Кражбата на ирачките пари добила епски размери”, тврди Рајсен.
Набрзо парите на Садам почнале да се појавуваат и во САД. Во Аризона, откриени биле повеќе од 440.000 долари на сметки на мајорот на американската војска Ричард Фулер, маринец кој бил задолжен за броење на пари во Фалуџа. Капетанот на американската војска, Мајкл Нигујен, присвоил повеќе од 700.000 долари за време на служењето на рокот во провинцијата Анбар.
Кога се вратил во САД, си купил “Hummer” и “BMW”, пишува “New York Times”.
Се на се, 35 американски војници биле осудени меѓу 2004 и 2008 година.
“За жал, најголемите крадци и натаму се на слобода”, вели Рајсен и додава дека најголем дел од парите на Садам и натаму се во промет, а дека обичните луѓе немаат поим што имаат во паричниците.
