Сопругата на најдобриот светски тенисер Новак Ѓоковиќ, Јелена, во интервју за хрватските медиуми откри дека не смета дека односите меѓу нивната држава и Србија се непријателски, туку напротив. Ова е поткрепено со фактот дека во нејзините студентски денови и помогнала една постара Хрватка која ја примила во нејзиниот стан во Милано, па дури и дозволила и да го дели креветот со неа.
Цел свет објави дека Новак донирал еден милион евра на Србија и Италија за респиратори, а неговата поубава половина истакна дека таа и нејзиниот сопруг поприлично се изнамачиле додека да најдат опремата.
„Среќни сме што благодарение на Новак можеме да стигнеме до експерти од целиот свет, сега најважно е овие уреди да пристигнат навреме и да им помагаат на луѓето“ – рече г-ѓа Ѓоковиќ за хрватски Глорија.
Потоа објасни зошто најчесто не патува со Ноле на турнири.
„Животот на тенисерите и спортистите воопшто не е прилагоден за семејство. Решивме да не патуваме заедно затоа што му треба целосна концентрација. За да постигне вакви резултати, тој мора да има рутина и максимално да е посветен на своите тениски обврски“ вели Јелена.
Јелена во интервјуто одговори и на прашањето која е пресвртницата во нејзиниот живот за да биде она што е денес.
„Тоа беше кога имав 17 години, кога мојата две години постара сестра Мери отиде во Америка на училиште. Бевме многу блиски, таа беше мојата најдобра пријателка. Откако таа замина, сфатив дека морам да пораснам. Мојот најголем шок беше кога се врати, затоа што се смени“ – објасни таа.
„Вториот таков момент беше кога се запишав на студии за бизнис администрација на Бокона во Милано. Таму дознав што значи благодарноста – затоа што ми помогна личност која не мораше. И тоа е прекрасна приказна што ме врзува за Хрватска. Не добив веднаш место во студентскиот дом, па после многу периферии, преку мајка ми дојдов до госпоѓата Лидија од Шибеник, која во тоа време живееше во околината на Милано и работеше во старечки дом.“
„Таа ме пречека во нејзиниот скромен дом. Спиевме во ист кревет, таа се грижеше за мене како јас да сум нејзината ќерка.“
„Таа немаше многу, но се сеќавам дека ми даде 50 евра џепарлак и ми рече – ги заслужи. Таа го изгуби животот минатата година по сериозно боледување. Бевме во контакт и јас се обидував да и кажам колку е таа важна за мене. Се надевам дека успеав да и се заблагодарам за сè. Некои зборуваат за непријателски односи меѓу нашите држави, но за мене тоа не постои. Лидија ме научи каква е благодарноста затоа што ми даде сè, а не мораше“, заклучи Јелена.
