Проблемот со беспомошни стари луѓе, оставени од своите деца, е тема за која се почесто се зборува. Се повеќе растат случаевите на по чинати кај возрасни луѓе кои се оставени сами на себе и немаат подршка од нивните најблиски.
Возрасните луѓе кои останале без сили, за нив многу млади луѓе не наоѓаат место во нивните срце, тие кои ги одгледале, кои го жрцтвувале животот за нив, ги одгледале и воспитале за да си воспостават свој самостоен живот.
Но историјата која ви ја раскажуваме има сосема поинаков крај. Виктор, решил да не ги испрати своите родители во старечки дома за да се грижат непознати луѓе за нив.
Неговата сопруга го подржала неговиот предлог. Неговите родители долго време живееле во собствен дом и се грижеле сами за себе, дури и кога татко му развил старечка деменција, неговата мајка сеуште се грижела за него без проблем.
Но жената паднала и направила фрактура која ја принудила да седне во инвалидска количка и веќе неможела да се грижи сама за себе си и за нејзиниот сопруг.
Тогаш нивниот син ги разгледал сите возможности. Тој со неговото семејство живее во мала куќа со три соби, затоа неможеле да ги земат кај нив.
Но затоа решиле од парите кои ќе ги земат со продажбата на станот на нивните родители да не плаќаат старечки дома, а да го реновираат приземниот спрат во својот дом и така да бидат близу и да се грижат за нив.
Мајката и таткото биле многу среќни затоа што сега можеле да ги гледаат внуците почесто, едноставно и се наполнило срцето и и се вратил еланот за живот.
